Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

....Δήλωσα στην τελευταία οδηγία σε σένα ότι
“κύκλοι ομιλίας μετουσιώνονται σε περιόδους σιωπής”.


Τι άραγε σημαίνει αυτό;
Κάτι πολύ απλό, αγαπημένε μου τσέλα.

Η υπηρεσία σου στον κόσμο και στο επιλεγμένο και χρήσιμο πεδίο σου
μπορεί προς τα παρόν
να χαρακτηρισθεί με τον όρο “κύκλοι ομιλίας”, ή μήπως όχι;

Μέσα στο Άσραμ όμως,
αν αυτοί οι κύκλοι ομιλίας πρόκειται να εκφράσουν την αλήθεια,
η ποιότητα που θα σε διακρίνει θα είναι οι εξισορροπητικές “περίοδοι σιωπής”.


Για να αποκτήσεις αυτή την ποιότητα της σιωπής, ασραμικής σιωπής,

πρέπει να μάθεις να εξασκείς τη σιωπή στις τάξεις των αδελφών σου και των συνεργατών σου.


Μιλώντας συμβολικά και χωρίς να επεκταθώ στις σημασίες,
θα μπορούσε να δηλωθεί ότι
σε ένα Άσραμ υπάρχουν τρεις κύκλοι, δεν αναφέρομαι εδώ σε τάξεις ή βαθμούς:


α. O κύκλος εκείνων που μιλούν και στέκουν κοντά στην εξωτερική θύρα.

Oι φωνές τους δεν μπορούν να διεισδύσουν πολύ μακριά και έτσι να διαταράξουν το Άσραμ.


β. O κύκλος εκείνων που γνωρίζουν το νόμο της σιωπής, αλλά τον βρίσκουν δύσκολο.

Στέκουν μέσα στο κεντρικό τμήμα και δεν εκφέρουν κάποια λέξη.

Δε γνωρίζουν ακόμη τη σιωπή του Άσραμ.


γ. O κύκλος εκείνων που ζουν μέσα στο μυστικό ήρεμο τόπο.

Δε χρησιμοποιούν λέξεις και όμως ο ήχος τους εκπέμπεται και
όταν μιλούν – και μιλούν – οι άνθρωποι ακούν.


Η τριπλή αυτή παρουσίαση των εξισορροπητικών δυναμικών της ομιλίας και της σιωπής είναι τα κατανοήσιμα αποτελέσματα της αποκρυφιστικής υπακοής,

από μόνη της μια εθελοντική ανταπόκριση

στη δύναμη της ζωής του Άσραμ και

στο νου και την αγάπη του Διδασκάλου του Άσραμ.


Θα ήθελα να στοχασθείς σ’ αυτές τις δυναμικότητες κατά τη διάρκεια του ερχόμενου διαλείμματος μεταξύ αυτής της οδηγίας και της επόμενης.


Κάνε τα αποτελέσματα του στοχασμού σου πρακτικά και έτσι

μάθε να γνωρίζεις πότε να μιλάς και πότε να σιωπάς,

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξάλειψη της κτητικότητας και της αυτοαναφοράς

θα αναγάγει την ομιλία στα πνευματικά της ουσιώδη.


Η επόμενή σου ενσάρκωση έχει για σένα μια ιδιάζουσα μορφή υπηρεσίας για την οποία αυτή η ζωή είναι προπαρασκευαστική.

Σχετίζεται με

την ομιλία,

τα λόγια,

τη φωνή και

τη δημιουργική δύναμη του ήχου.


Για το υπόλοιπο αυτής της ζωής
το θέμα του μεγαλύτερου μέρους της σκέψης σου πρέπει να αφορά
στην αποκρυφιστική έννοια


της σιωπής,

των άφωνων διαλειμμάτων και

της “πνευματικής συγκράτησης του ήχου”.


Αυτό ίσως και πιθανόν θα εκδηλωθεί με μια αύξηση της φωνητικής διδαχής όσων ζητάς να βοηθήσεις, αλλά η ποιότητά της θα είναι διαφορετική.


Η διδαχή όσων ζητάς να βοηθήσεις
θα εξαλείψει την εικόνα του εαυτού σου – του δασκάλου – και
θα την εξαφανίσει απ’ το νου σου.

Αυτό θα συμβεί αυτόματα και όχι με σχεδιασμένη πρόθεση.


Μερικά χρόνια πριν δε θα μπορούσα να σου το πω αυτό. Δε θα το δεχόσουν.

Σήμερα θα το δεχθείς και ως εκ τούτου θα επωφεληθείς.

Μερικά χρόνια πριν θα είχες σπαταλήσει χρόνο και δύναμη σε εσωτερική ανησυχία, αυτοκαταδίκη ή διάψευση.

Σήμερα γνωρίζεις καλύτερα το νόημα της αποκρυφιστικής σιωπής και
την αποδοχή της δήλωσης και εκφρασμένης επιθυμίας του Διδασκάλου σου – και αυτό επειδή με ξέρεις καλύτερα και με εμπιστεύεσαι περισσότερο.


Ας σου δώσω μια άσκηση οραματισμού που πρέπει να την τηρείς κάθε Κυριακή πρωί, κάθε Παρασκευή πρωί και τις πέντε μέρες της Πανσελήνου κάθε μήνα.

Σε συντροφιά με τους αδελφούς του ομίλου σου με οραματίσθηκες για χρόνια να στέκομαι σε ένα ανοικτό παράθυρο και έτσι ζητούσες την επαφή μαζί μου.

Αυτή η εκπαιδευμένη ικανότητα αποτελεί τη βάση της ακόλουθης προτεινόμενης άσκησης, η διαδικασία της οποίας είναι η εξής:



  • Φαντάσου ένα δάσος από πεύκα, ένα κελαρυστό ρυάκι, ένα ελικοειδές ορεινό μονοπάτι και στο τέλος ένα χαμηλό καλύβι από γυμνό ξύλο, όπου ζω.
Μαζί σου βαδίζουν οι αδελφοί σου στον όμιλο και όλοι σας συζητάτε στο δρόμο

  • Στέκεσαι μπροστά στην πόρτα – την εξώπορτα – και περνάς και ακούς μια φωνή που λέει,
“Στέκεσαι στον κύκλο όσων μιλούν και μιλώντας
δεν μπορούν ν’ ακούσουν τη φωνή του Διδασκάλου”.

Στάσου εκεί. Άκουσε. Στοχάσου και πάψε να μιλάς.

  • Φαντάσου μια κουρτίνα που κρέμεται πάνω στο χώρο κοντά στο μέρος που στέκεις.
Φαντάσου να επιτυγχάνεις με προσπάθεια εκείνη την πλήρη σιωπή
που θα σου επιτρέψει να ακούσεις μια φωνή που λέει,
“Προχώρησε στον κύκλο όσων γνωρίζουν το Νόμο της Σιωπής.
Μπορείς τώρα να ακούσεις τη φωνή μου”.


Τότε φαντάσου ότι υπακούς στο κάλεσμα και περνάς
από τη διαχωριστική κουρτίνα του κεντρικού δωματίου στο ησυχαστήριο μου.

Εκεί στέκεσαι σε ηρεμία και ενατενιστικό στοχασμό και ακούς.

  • Τότε στη σιωπή και μέσα στο ρεύμα της ήρεμης σκέψης σου
θα έρθει μια φωνή που θα σε προσκαλεί να εισέλθεις
στον κύκλο εκείνων που ζουν στο μυστικό σιωπηλό τόπο.



Θα παρατηρήσεις, αδελφέ μου, πόσο τονίζω την ανάγκη σου να ακούς.


Αυτό πρέπει να είναι ο βασικός τόνος της ενδόμυχης ζωής σου
για το υπόλοιπο αυτής της ενσάρκωσης.



Όταν μπορέσεις να ακούς έτσι,
οι άλλες δύο αρχές στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως
ότι διέπουν τη ζωή του Άσραμ
  • Oμαδική Oλοκλήρωση και
  • Δικαίωμα Πρόσβασης
θα προσλάβουν μια νέα και ζωτική έννοια για σένα.


Μέσα στον κύκλο εκείνων που μιλούν δεν υπάρχει ομαδική ολοκλήρωση.


Δικαίωμα πρόσβασης δίνεται σ’ εκείνους που γνωρίζουν το Νόμο της Σιωπής.


Η άσκηση αυτή

θα βαθύνει τη ζωή σου,

θα αυξήσει την ικανότητά σου να υπηρετείς,

θα γονιμοποιήσει κάθε λέξη που λες σ’ εκείνους που διδάσκεις και

θα σε οδηγήσει σε ένα σημείο ομαδικής χρησιμότητας στην επόμενη ζωή.

Τότε θα εκτελέσεις κάποιο έργο που εσύ κι εγώ έχουμε ήδη σχεδιάσει.